31/10/2007 : Eli 3 - Tom 2
02/12/2007 : Eli 3 - Tom 2
26/12/2007 : Eli 2 - Tom 3
___________________________
Totaal : Eli 8 - Tom 7
maandag, december 03, 2007
maandag, november 26, 2007
dinsdag, september 18, 2007
maandag, september 10, 2007
Luciano Pavarotti (Nessum Dorma)
Il principe ignoto
Nessun dorma! Nessun dorma! Tu pure, o Principessa,
nella tua fredda stanza
guardi le stelle
che tremano d'amore e di speranza...
Ma il mio mistero è chiuso in me,
il nome mio nessun saprà!
No, no, sulla tua bocca lo dirò,
quando la luce splenderà!
Ed il mio bacio scioglierà il silenzio
che ti fa mia.
Voci di donne
Il nome suo nessun saprà...
E noi dovrem, ahimè, morir, morir!
Il principe ignoto
Dilegua, o notte! Tramontate, stelle!
Tramontate, stelle! All'alba vincerò!
Vincerò! Vincerò!
snel, sneller, snelst....
Asafa Powell 9.74 World Record
Uploaded by Nevotraz
9.95 Jim Hines United States Mexico City, Mexico October 14, 1968
9.93 Calvin Smith United States Colorado Springs, Colorado, USA July 3, 1983
Carl Lewis United States Rome, Italy August 30, 1987
Zurich, Switzerland August 17, 1988
9.83 [2] Ben Johnson Canada Rome, Italy August 30, 1987
9.79 [2] Ben Johnson Canada Seoul, South Korea September 24, 1988
9.92 Carl Lewis United States Seoul, South Korea September 24, 1988
9.90 Leroy Burrell United States New York, New York, USA June 14, 1991
9.86 Carl Lewis United States Tokyo, Japan August 25, 1991
9.85 Leroy Burrell United States Lausanne, Switzerland July 6, 1994
9.84 Donovan Bailey Canada Atlanta, Georgia, USA July 27, 1996
9.79 Maurice Greene United States Athens, Greece June 16, 1999
9.78[3] Tim Montgomery United States Charléty, Paris, France September 14, 2002
9.77 Asafa Powell Jamaica Athens, Greece June 14, 2005
Justin Gatlin United States Doha, Qatar May 12, 2006
Asafa Powell[4] Jamaica Gateshead, England June 11, 2006
Asafa Powell Jamaica Zurich, Switzerland August 18, 2006
9.74 Asafa Powell Jamaica Rieti, Italy September 9, 2007
woensdag, juli 25, 2007
Project 1 : Ever Ready Type K portable radio 1950
Gegevens :
Status :
- Geen batterij.
- Vuil en stoffig.
- Geen achterpaneel.
- tuning draad losgekomen.
Done :
- Volledig uit elkaar gedaan en proper gemaakt. (een oude tandenborstel is handig)
ToDo :
- namaken van het achterpaneel.
- maken van een vervangvoeding voor de batterij. : http://www.vintage-radio.com/projects/battery-set-psu.html
- schilderen van de behuizing.
- testen en terug in elkaar steken.
In de box :
Uit de box :
Op ebay eenzelfde gevonden met een foto van het achterpaneel, zodoende kan ik het namaken.
Met de originele batterij :
Principle : Super-Heterodyne (Super in general); IF-Freq. 452 kHz
Tuned circuits : 6 AM circuit(s);
Wave bands : Broadcast (MW) and Long Wave.
Power type and voltage Batteries : (storage and/or dry) / 90/1.5 Volt
Loudspeaker : Permanent Magnet Dynamic (PDyn) 1 W / Ø 12.7 cm = 5 inch
Model: K
Material : Wooden case
Valves / Tubes : 4 DK91
Notes Battery is Ever-Ready B103 combined HT/LT (90 volts/1.5 volts).
Net weight 7.3 kg ( met batterij)
Status :
- Geen batterij.
- Vuil en stoffig.
- Geen achterpaneel.
- tuning draad losgekomen.
Done :
- Volledig uit elkaar gedaan en proper gemaakt. (een oude tandenborstel is handig)
ToDo :
- namaken van het achterpaneel.
- maken van een vervangvoeding voor de batterij. : http://www.vintage-radio.com/projects/battery-set-psu.html
- schilderen van de behuizing.
- testen en terug in elkaar steken.
In de box :
Uit de box :
Op ebay eenzelfde gevonden met een foto van het achterpaneel, zodoende kan ik het namaken.
Met de originele batterij :
dinsdag, juli 24, 2007
maandag, juli 23, 2007
zondag, april 29, 2007
Roger Waters Sportpaleis 25/04/2007
Na RW's 'In the Flesh' optreden op 13/05/2002, keek ik er erg naar uit om hem terug te zien.
Nu met de 'Dark Side of The Moon'- tour. In tegenstelling tot zijn vorige optreden was dit optreden veel grootser en spectaculairder opgevat.
Heeft Roger Waters Pink Floyd wel nodig? De 63-jarige Brit vergastte een nokvol Sportpaleis op een topspektakel dat zowel politiek geëngageerd was, als multimediaal volop naar de toekomt wees.
Centraal stond natuurlijk de muziek van Pink Floyd, de groep waarvan Waters tot 25 jaar geleden een kernlid was en die sindsdien niet meer optrad, op een korte verschijning op Live8 na. Waters had een tienkoppige band mee om twee en een half uur lang de beste sound te creëren die we ooit hoorden in het Sportpaleis.
Zoals het hoort bij een erfgenaam van de ‘prog rock’, zaten alle songs in een concept geklemd. Van in het begin zaten we te kijken naar een filmbeeld dat alles al vertelde: een legervliegtuigje, een fles whisky en een grote radio. Waters’ vader sneuvelde in de oorlog, hij was altijd al geïnteresseerd in verslavingen, en muziek bleek zijn reddingsboei.
Al bij de tweede song, ‘Mother’, begon het driedimensionele beeld te bewegen. De camera gleed door een kamer waarin een jonge man zat te kettingroken, en naar de radio te luisteren. Gedurende het hele concert kwamen die beelden terug: de sigaretten, de oorlog, de radio. Pas op het einde keek de jonge man in kwestie de zaal in. Gelouterd, of ‘comfortably numb’?
Het concert viel uiteen in drie delen. Eerst grasduinde de band door werk van Pink Floyd en van Waters zelf. Elke song werd begeleid door filmbeelden op een megascherm achter het podium. Het effect was megalomaan en kischerig, maar de hyperwereld die ontstond oogde even goed indrukwekkend en aangrijpend. Britse pop heeft het altijd goed kunnen vinden met kitsch.
Veel kosmische beelden in het begin, voor ‘Set the controls’ en ‘Shine on you crazy diamond’, waarbij beelden van Syd Barrett (op oprichter van Pink Floyd, red.) geprojecteerd werden. Veel surreële beelden ook, over jonge mensen en chemische processen. Zoals het een seventies-icoon betaamt, is Waters erg bezig met individuele vrijheid en de noodzaak aan creativiteit.
De band speelde uitstekend, maar Waters zong aanvankelijk niet zo geweldig. Hij heeft niet de warme bariton van David Gilmour en dat was vooral schrijnend in een te gespannen ‘Have a cigar’ en het te routineus gebrachte ‘Wish you were here’.
Maar daarna volgde een luikje songs uit zijn solo-carrière en daarin was hij veel beter op dreef. Het waren ook heel persoonlijke songs, waarin geleidelijk zijn geweldige afkeer voor George Bush naar voor kwam. Die wordt door Waters moeiteloos in het rijtje dictators à la Stalin geschoven.
Indrukwekkend was ‘Leaving Beirut’, begeleid door een ‘bewegend stripverhaal’ dat een anecdote uit zijn jeugd vertelde: hoe hij op 17 jaar in Libanon belandde en daar een avond uiterst gastvrij mocht verblijven bij een lokaal koppel. ‘Vroeger waren Engelsen overal welkom in Europa omdat hun vaders de oorlog hadden helpen winnen. Nu zijn ze gewoon een trawant van de VS’, luidde het. Waarna Bush en Tony Blair er weer eens van langs kregen.
Alles werd begeleid door uitzonderlijk goed gemaakte filmbeelden, potserige effecten als vuurwerk en het varken van Animals dat de hele zaal rondzweefde. Na een dik uur hadden we al veel meer gekregen dan je normaal in tien concerten kreeg, maar Waters laste een korte pauze in om daarna de hoofdschotel op te dienen.
Dark side of the moon is een standaardwerk in de popgeschiedenis. Het is het vierde best verkochte album, het blijft een icoon voor alle generaties, en woensdag stond het integraal op het programma. Met alle concrete-muziekeffecten, een lang uitgesponnen versie van ‘Us and them’, de geweldig sopraansolo in ‘Great gig in the sky’ (door Carol Kenyon), en het troostende ‘Eclipse’.
Was dit nu zinvol? De suite bevat gemakkelijke muziek en het thema, dat het okee is om als jonge mens donkere gevoelens te hebben, en dat iedereen voor zichzelf moet denken, is vandaag misschien niet meer zo relevant. En Pink Floyd was heel vernieuwend bezig toen de plaat uitkwam, maar meer dan dertig jaar later is de groep natuurlijk ingehaald.
Toch was het zinvol. Dergelijke albums moeten gevierd worden, en je kan je nauwelijks een betere uitvoering voorstellen dan we in het Sportpaleis kregen. Met verschillende solo-zangers, quadrafonische effecten, een dramatische opbouw naar de ultieme boodschap toe. Okee, Carol Kenyon wiens hoofd in een paars wolkendek geprojecteerd werd, compleet met bliksemschichten: het was er ver over. En die ellenlange solo in ‘Us and them’ voegde niets toe. Maar het was een feest met een boodschap en het publiek leefde to-taal mee.
Als dessert haalde de groep, met een excellente Dave Kilminster op gitaar, wat stukjes van The Wall boven. ‘We don’t need no thought control’: het schalde door de zaal en Waters had wellicht meer vuisten in de lucht willen zien, maar het Belgische publiek had zoveel om naar te kijken en te luisteren dat het wel van de hamer Gods geslagen leek.
Het was een letterlijk fantastisch concert. Overdonderend, technologisch superieur, thematisch goedbedoeld. Je kan je vragen stellen bij de wat aftandse retoriek, maar Roger Waters eerde een groot verleden door het een plaats te geven in de toekomst. Het publiek dankte met ovatie na ovatie.
Band: Andy Fairweather-Low (gitaar), Snowy White (gitaar), Dave Kilminster (gitaar/zang), Jon Carin (toetsen/zang), Graham Broad (drums), Harry Waters (orgel), Ian Ritchie (saxofoon), Roger Waters (bas, zang). Katie Kissoon, Carol Kenyon en PP Arnold (zang).
Nu met de 'Dark Side of The Moon'- tour. In tegenstelling tot zijn vorige optreden was dit optreden veel grootser en spectaculairder opgevat.
Deel 1
1. In the Flesh
2. Mother
3. Set the Controls for the Heart of the Sun
4. Shine On You Crazy Diamond (Parts I - V) (abridged)
5. Have a Cigar
6. Wish You Were Here (Antwerp Movie)
7. Southampton Dock
8. The Fletcher Memorial Home
9. Perfect Sense, Parts 1 and 2
10. Leaving Beirut
11. Sheep
Deel 2: The Dark Side of the Moon
1. Speak to Me
2. Breathe
3. On the Run
4. Time (Antwerp movie)
5. Breathe (Reprise)
6. The Great Gig in the Sky (Antwerp movie)
7. Money
8. Us and Them
9. Any Colour You Like
10. Brain Damage
11. Eclipse
Deel 3
1. The Happiest Days of Our Lives
2. Another Brick in the Wall, Part II (antwerp movie - bad sound)
3. Vera
4. Bring the Boys Back Home
5. Comfortably Numb
Heeft Roger Waters Pink Floyd wel nodig? De 63-jarige Brit vergastte een nokvol Sportpaleis op een topspektakel dat zowel politiek geëngageerd was, als multimediaal volop naar de toekomt wees.
Centraal stond natuurlijk de muziek van Pink Floyd, de groep waarvan Waters tot 25 jaar geleden een kernlid was en die sindsdien niet meer optrad, op een korte verschijning op Live8 na. Waters had een tienkoppige band mee om twee en een half uur lang de beste sound te creëren die we ooit hoorden in het Sportpaleis.
Zoals het hoort bij een erfgenaam van de ‘prog rock’, zaten alle songs in een concept geklemd. Van in het begin zaten we te kijken naar een filmbeeld dat alles al vertelde: een legervliegtuigje, een fles whisky en een grote radio. Waters’ vader sneuvelde in de oorlog, hij was altijd al geïnteresseerd in verslavingen, en muziek bleek zijn reddingsboei.
Al bij de tweede song, ‘Mother’, begon het driedimensionele beeld te bewegen. De camera gleed door een kamer waarin een jonge man zat te kettingroken, en naar de radio te luisteren. Gedurende het hele concert kwamen die beelden terug: de sigaretten, de oorlog, de radio. Pas op het einde keek de jonge man in kwestie de zaal in. Gelouterd, of ‘comfortably numb’?
Het concert viel uiteen in drie delen. Eerst grasduinde de band door werk van Pink Floyd en van Waters zelf. Elke song werd begeleid door filmbeelden op een megascherm achter het podium. Het effect was megalomaan en kischerig, maar de hyperwereld die ontstond oogde even goed indrukwekkend en aangrijpend. Britse pop heeft het altijd goed kunnen vinden met kitsch.
Veel kosmische beelden in het begin, voor ‘Set the controls’ en ‘Shine on you crazy diamond’, waarbij beelden van Syd Barrett (op oprichter van Pink Floyd, red.) geprojecteerd werden. Veel surreële beelden ook, over jonge mensen en chemische processen. Zoals het een seventies-icoon betaamt, is Waters erg bezig met individuele vrijheid en de noodzaak aan creativiteit.
De band speelde uitstekend, maar Waters zong aanvankelijk niet zo geweldig. Hij heeft niet de warme bariton van David Gilmour en dat was vooral schrijnend in een te gespannen ‘Have a cigar’ en het te routineus gebrachte ‘Wish you were here’.
Maar daarna volgde een luikje songs uit zijn solo-carrière en daarin was hij veel beter op dreef. Het waren ook heel persoonlijke songs, waarin geleidelijk zijn geweldige afkeer voor George Bush naar voor kwam. Die wordt door Waters moeiteloos in het rijtje dictators à la Stalin geschoven.
Indrukwekkend was ‘Leaving Beirut’, begeleid door een ‘bewegend stripverhaal’ dat een anecdote uit zijn jeugd vertelde: hoe hij op 17 jaar in Libanon belandde en daar een avond uiterst gastvrij mocht verblijven bij een lokaal koppel. ‘Vroeger waren Engelsen overal welkom in Europa omdat hun vaders de oorlog hadden helpen winnen. Nu zijn ze gewoon een trawant van de VS’, luidde het. Waarna Bush en Tony Blair er weer eens van langs kregen.
Alles werd begeleid door uitzonderlijk goed gemaakte filmbeelden, potserige effecten als vuurwerk en het varken van Animals dat de hele zaal rondzweefde. Na een dik uur hadden we al veel meer gekregen dan je normaal in tien concerten kreeg, maar Waters laste een korte pauze in om daarna de hoofdschotel op te dienen.
Dark side of the moon is een standaardwerk in de popgeschiedenis. Het is het vierde best verkochte album, het blijft een icoon voor alle generaties, en woensdag stond het integraal op het programma. Met alle concrete-muziekeffecten, een lang uitgesponnen versie van ‘Us and them’, de geweldig sopraansolo in ‘Great gig in the sky’ (door Carol Kenyon), en het troostende ‘Eclipse’.
Was dit nu zinvol? De suite bevat gemakkelijke muziek en het thema, dat het okee is om als jonge mens donkere gevoelens te hebben, en dat iedereen voor zichzelf moet denken, is vandaag misschien niet meer zo relevant. En Pink Floyd was heel vernieuwend bezig toen de plaat uitkwam, maar meer dan dertig jaar later is de groep natuurlijk ingehaald.
Toch was het zinvol. Dergelijke albums moeten gevierd worden, en je kan je nauwelijks een betere uitvoering voorstellen dan we in het Sportpaleis kregen. Met verschillende solo-zangers, quadrafonische effecten, een dramatische opbouw naar de ultieme boodschap toe. Okee, Carol Kenyon wiens hoofd in een paars wolkendek geprojecteerd werd, compleet met bliksemschichten: het was er ver over. En die ellenlange solo in ‘Us and them’ voegde niets toe. Maar het was een feest met een boodschap en het publiek leefde to-taal mee.
Als dessert haalde de groep, met een excellente Dave Kilminster op gitaar, wat stukjes van The Wall boven. ‘We don’t need no thought control’: het schalde door de zaal en Waters had wellicht meer vuisten in de lucht willen zien, maar het Belgische publiek had zoveel om naar te kijken en te luisteren dat het wel van de hamer Gods geslagen leek.
Het was een letterlijk fantastisch concert. Overdonderend, technologisch superieur, thematisch goedbedoeld. Je kan je vragen stellen bij de wat aftandse retoriek, maar Roger Waters eerde een groot verleden door het een plaats te geven in de toekomst. Het publiek dankte met ovatie na ovatie.
Band: Andy Fairweather-Low (gitaar), Snowy White (gitaar), Dave Kilminster (gitaar/zang), Jon Carin (toetsen/zang), Graham Broad (drums), Harry Waters (orgel), Ian Ritchie (saxofoon), Roger Waters (bas, zang). Katie Kissoon, Carol Kenyon en PP Arnold (zang).
dinsdag, april 10, 2007
vandaag op man bijt hond
Ja, ik wil Ray Charles niet zwart maken, maar hij heeft nooit zijn geld gezien.
Ge moet er maar op komen.
zondag, april 08, 2007
zondag, maart 25, 2007
The loopsong II
Hij is er weer, ditmaal Chan Chan van Campay Segundo, van de Buena Vista Social Club hier een stukje : Luister
Ry Cooder was de aanzetter van deze groep oudjes om terug aan de slag te gaan. Van Ry Cooder heb ik een prachtige plaat : Chicken Skin Music.
De Alto Cedro voy para Marcané
Luego a Cueto voy para Myarí.(4x)
El carinoque te tengo
yo no lo puedo negar
Se me sale la babita
Yo no lo puedo evitar.
Cuando Juanica y chan chan
En el mar cernían arena
Como sacudìa el `jibe`
a chan chan la daba pena.
Limpia el camino de paja
Que yo me quiero sentar
En aquel tronco que veo
Y asì no puedo llegar.
De Alto Cedro voy para Marcanè
Luego a Cueto voy para Mayarì...
Ry Cooder was de aanzetter van deze groep oudjes om terug aan de slag te gaan. Van Ry Cooder heb ik een prachtige plaat : Chicken Skin Music.
Achter Glas
Woensdag mag ik er om :
De bril
Na 15 minuten zoeken heb ik deze gekozen. Het is me toch wat, zo'n nieuw zicht en gezicht.
Enfin, ik zal terug de ondertitels kunnen lezen, op het werk terug kunnen vanachter gaan zitten tijdens een presentatie, de nummerplaten kunnen lezen van al die arrogante chauffeurs op vrijdagavond, die hun weekend liever 14,3 seconden vroeger thuis laten beginnen, dan even vriendelijk te remmen en mij op een redelijk snel tempo met grote voetstappen over te laten steken tussen de Gandastraat en de parking van Gent Dampoort, dommerikken, aan de dampoort zelf moet ge toch wachten, I'LL BE WATCHING YOU !!
Gelukkig is het voor ver te zien, dus moet ik dat niet altijd dragen, het zal een aanpassing worden. En moet ik dus opletten als ik iemand een pak slaag geef van eerst mijn bril af te zetten :-)
De bril
Na 15 minuten zoeken heb ik deze gekozen. Het is me toch wat, zo'n nieuw zicht en gezicht.
Enfin, ik zal terug de ondertitels kunnen lezen, op het werk terug kunnen vanachter gaan zitten tijdens een presentatie, de nummerplaten kunnen lezen van al die arrogante chauffeurs op vrijdagavond, die hun weekend liever 14,3 seconden vroeger thuis laten beginnen, dan even vriendelijk te remmen en mij op een redelijk snel tempo met grote voetstappen over te laten steken tussen de Gandastraat en de parking van Gent Dampoort, dommerikken, aan de dampoort zelf moet ge toch wachten, I'LL BE WATCHING YOU !!
Gelukkig is het voor ver te zien, dus moet ik dat niet altijd dragen, het zal een aanpassing worden. En moet ik dus opletten als ik iemand een pak slaag geef van eerst mijn bril af te zetten :-)
woensdag, maart 21, 2007
zondag, maart 18, 2007
(WHWVG) : Pieter Tack
Ik ken iemand die in de Pieter Tackstraat woont. Toen ik hem vroeg wie dat was, kon hij er geen antwoord op geven. Ik ben dit eens gaan opzoeken.
In wikipedia niets gevonden, dan maar mijn naar de Winkler Prins uit het boekenrek.
En ja, hoor daar staat ie :
In wikipedia niets gevonden, dan maar mijn naar de Winkler Prins uit het boekenrek.
En ja, hoor daar staat ie :
Pieter Lodewijk Tack (Humbeek, 18 nov. 1870 - Nijmegen 15 maa 1943):
Belgisch Vlaams-Nationalistische voorman, leraar Nederlands en publicist.
In de Eerste Wereldoorlog werd Tack een van de hoofdfiguren van het Activisme door zijn grote inspanning voor de vernederlandsing van het onderwijs.
vrijdag, maart 16, 2007
(WHWVG) : Smog
donderdag, maart 15, 2007
Zachte winter
De voorbije zachte winter zal ervoor zorgen dat we de komende seizoenen minder last van muggen maar meer last van teken zullen hebben. Wetenschappers van het Nationale Gezondheidsinstituut in Praag luiden de alarmbel over de situatie.Eén winterprik en het hele proces valt in duigen," bedaart entomoloog Johan Billen.
(bron standaardonline)
En inderdaad het begint al : Meer last van teken, namelijk het ironieteken.
CPNB introduceert ironieteken
Nederland is een nieuw leesteken rijker: het ironieteken. Op verzoek van de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (CPNB), de organisator van de Boekenweek, ontwikkelde grafisch bureau Underware het ironieteken.
Het teken werd dinsdagavond ter gelegenheid van het Boekenbal geïntroduceerd. Volgens de CPNB is een dergelijk teken 'vaak bepleit'. De club kondigde aan dat het voor iedereen vrij te downloaden is via internet (www.boekenweek.nl).
maandag, maart 12, 2007
(WHWVG) : Master of the House
In de seinfeld episode 3, Seizoen 2 "The Jacket" , zingt George constant "Master of the House, Doling out the charm, Ready with a handshake...".
Dit is uiteraard uit de musical Les Misérables.
Les Misérables is een boek van Victor Hugo uit 1862 waar door Claude Michel Schönberg en Alain Boublil later ook een musical van gemaakt is.
Hier een videofragment van dit stuk :
Dit is uiteraard uit de musical Les Misérables.
Les Misérables is een boek van Victor Hugo uit 1862 waar door Claude Michel Schönberg en Alain Boublil later ook een musical van gemaakt is.
Hier een videofragment van dit stuk :
THENARDIER
Welcome, M'sieur
Sit yourself down
And meet the best
Innkeeper in town
As for the rest,
All of 'em crooks
Rooking their guests
And cooking the books.
Seldom do you see
Honest men like me
A gent of good intent
Who's content to be
Master of the house
Doling out the charm
Ready with a handshake
And an open palm
Tells a saucy tale
Makes a little stir
Customers appreciate a bon-viveur
Glad to do a friend a favor
Doesn't cost me to be nice
But nothing gets you nothing
Everything has got a little price!
Master of the house
Keeper of the zoo
Ready to relieve 'em
Of a sou or two
Watering the wine
Making up the weight
Pickin' up their knick-knacks
When they can't see straight
Everybody loves a landlord
Everybody's bosom friend
I do whatever pleases
Jesus! Won't I bleed 'em in the end!
THENARDIER & CHORUS
Master of the house
Quick to catch yer eye
Never wants a passerby
To pass him by
Servant to the poor
Butler to the great
Comforter, philosopher,
And lifelong mate!
Everybody's boon companion
Everybody's chaperone
THENARDIER
But lock up your valises
Jesus! Won't I skin you to the bone!
(To another new customer)
THENARDIER
Enter M'sieur
Lay down your load
Unlace your boots
And rest from the road
(Taking his bag)
This weighs a ton
Travel's a curse
But here we strive
To lighten your purse
Here the goose is cooked
Here the fat is fried
And nothing's overlooked
Till I'm satisfied...
Food beyond compare
Food beyond belief
Mix it in a mincer
And pretend it's beef
Kidney of a horse
Liver of a cat
Filling up the sausages
With this and that
Residents are more than welcome
Bridal suite is occupied
Reasonable charges
Plus some little extras on the side!
Charge 'em for the lice
Extra for the mice
Two percent for looking in the mirror twice
Here a little slice
There a little cut
Three percent for sleeping with the window shut
When it comes to fixing prices
There are a lot of tricks he knows
How it all increases
All those bits and pieces
Jesus! It's amazing how it grows!
THENARDIER AND CHORUS
Master of the house
Quick to catch yer eye
Never wants a passerby
To pass him by
Servant to the poor
Butler to the great
Comforter, philosopher,
And lifelong mate!
Everybody's boon companion
Gives 'em everything he's got
THENARDIER
Dirty bunch of geezers
Jesus! What a sorry little lot!
MME. THENARDIER
I used to dream
That I would meet a prince
But God Almighty,
Have you seen what's happened since?
`Master of the house?'
Isn't worth me spit!
`Comforter, philosopher'
- and lifelong shit!
Cunning little brain
Regular Voltaire
Thinks he's quite a lover
But there's not much there
What a cruel trick of nature
Landed me with such a louse
God knows how I've lasted
Living with this bastard in the house!
THENARDIER & CHORUS
Master of the house.
MME. THENARDIER
Master and a half!
THENARDIER & CHORUS
Comforter, philosopher
MME. THENARDIER
Ah, don't make me laugh!
THENARDIER & CHORUS
Servant to the poor. Butler to the great.
MME. THENARDIER
Hypocrite and toady and inebriate!
THENARDIER & CHORUS
Everybody bless the landlord!
Everybody bless his spouse!
THENARDIER
Everybody raise a glass
MME. THENARDIER
Raise it up the master's arse.
ALL
Everybody raise a glass to the master of the house!
donderdag, maart 08, 2007
(WHWVG) : Secondenlijm
Oorsprong secondenlijm
De stof in secondenlijm, cyanoacrylaat, is al tijdens de tweede wereldoorlog bekend. Het was uitgevonden door Dr. Harvey Cooper van Estman Kodak (van de filmrolletjes). Men had toen een manier gevonden om met een dun draadje van dit materiaal een soort vizier op een geweer te maken. Voorheen werd hiervoor spinnenweefsel gebruikt, maar men zocht naar een kunstmatig te fabriceren materiaal. Ook dacht hij dat het wel een geschikte kunststof in de vliegtuigbouw zou zijn. Het werd uiteindelijk niet gebruikt omdat het overal aan bleef plakken.
Later, in 1958, bestudeerden Eastman Kodak en Ethicon (een medische tak van Johnson & Johnson) de mogelijkheden om dit materiaal inderdaad in de medische wereld toe te gaan passen om wonden te dichten. In 1964 dienden zij hiervoor een aanvraag in bij het Amerikaanse Food & Drug Administration.
De stof in secondenlijm, cyanoacrylaat, is al tijdens de tweede wereldoorlog bekend. Het was uitgevonden door Dr. Harvey Cooper van Estman Kodak (van de filmrolletjes). Men had toen een manier gevonden om met een dun draadje van dit materiaal een soort vizier op een geweer te maken. Voorheen werd hiervoor spinnenweefsel gebruikt, maar men zocht naar een kunstmatig te fabriceren materiaal. Ook dacht hij dat het wel een geschikte kunststof in de vliegtuigbouw zou zijn. Het werd uiteindelijk niet gebruikt omdat het overal aan bleef plakken.
Later, in 1958, bestudeerden Eastman Kodak en Ethicon (een medische tak van Johnson & Johnson) de mogelijkheden om dit materiaal inderdaad in de medische wereld toe te gaan passen om wonden te dichten. In 1964 dienden zij hiervoor een aanvraag in bij het Amerikaanse Food & Drug Administration.
woensdag, maart 07, 2007
dinsdag, maart 06, 2007
(WHWVG) : Wat hebben we vandaag geleerd.
1. The Artful Dodger (Britse Band): Dit is een karakter (succesvolle jonge dief) uit Charles Dickens' Oliver Twist.
En om in de sfeer te blijven : David Copperfield is ook een boek van hem.
http://nl.wikipedia.org/wiki/David_Copperfield_%28boek%29
2. De reden van de ramp van de Titanic :
De te grote korrels (slakken) in het metaal van de klinknagels, waardoor deze te broos waren onder een bepaalde druk. (NGC)
3. Klein Turkije in Gent, niets te maken heeft met Turkije.
Het was de eerste straat die met kasseien was geplavijt. En de fransen die toen de benaming aan de straten gaven, hadden 'ter keien' verkeerd verstaan en ze hebben de straat klein Turkije genoemd. (vlavak)
4. Het verschil tussen plasma-tv en lcd-tv
De plasma-technologie bestaat uit honderdduizenden gascapsules die gevuld zijn met natuurlijke gassen zoals xenon en neon. Deze cellen zijn bedekt met fosfor en zitten mooi opgesloten in een glasplaat die voorzien is van elektroden. Via elektrische impulsen lichten deze cellen op en produceren ze licht. Dit licht verlicht de rode, groene en blauwe fosfor en produceert zo een bepaalde kleur.De lcd-technologie maakt gebruik van vloeibare kristallen die tussen twee lagen glas zitten. Wanneer de stroom wordt ingeschakeld laten de kristallen een bepaalde mate van licht door; het licht is afkomstig van een lamp die zich achter het scherm bevindt. De juiste kleur van elke kristal bereikt men door bepaalde kleuren in het spectrum van wit licht te blokkeren.
En om in de sfeer te blijven : David Copperfield is ook een boek van hem.
http://nl.wikipedia.org/wiki/David_Copperfield_%28boek%29
2. De reden van de ramp van de Titanic :
De te grote korrels (slakken) in het metaal van de klinknagels, waardoor deze te broos waren onder een bepaalde druk. (NGC)
3. Klein Turkije in Gent, niets te maken heeft met Turkije.
Het was de eerste straat die met kasseien was geplavijt. En de fransen die toen de benaming aan de straten gaven, hadden 'ter keien' verkeerd verstaan en ze hebben de straat klein Turkije genoemd. (vlavak)
4. Het verschil tussen plasma-tv en lcd-tv
De plasma-technologie bestaat uit honderdduizenden gascapsules die gevuld zijn met natuurlijke gassen zoals xenon en neon. Deze cellen zijn bedekt met fosfor en zitten mooi opgesloten in een glasplaat die voorzien is van elektroden. Via elektrische impulsen lichten deze cellen op en produceren ze licht. Dit licht verlicht de rode, groene en blauwe fosfor en produceert zo een bepaalde kleur.De lcd-technologie maakt gebruik van vloeibare kristallen die tussen twee lagen glas zitten. Wanneer de stroom wordt ingeschakeld laten de kristallen een bepaalde mate van licht door; het licht is afkomstig van een lamp die zich achter het scherm bevindt. De juiste kleur van elke kristal bereikt men door bepaalde kleuren in het spectrum van wit licht te blokkeren.
maandag, maart 05, 2007
(WHWVG) : Wat hebben we vandaag geleerd.
1. middelpuntvliedende kracht : de vliedende komt van het ww vlieden dat oud nederlands is voor vluchten. (dus de kracht die vlucht van het midden) (discussie werk)
2. Philadelphia : is blijkbaar ook een dorp in Duitsland. (vrt nieuws, interview met Didi Senf, de Duivel die altijd langs de kant van de weg staat met een enorme fiets tijdens de Ronde van Frankrijk, was in Philadelphia)
3. Paul Bunyan : the giant lumberjack. (Geleerd van de The Simpsons, Homer is hier de reus)
http://en.wikipedia.org/wiki/Paul_Bunyan
2. Philadelphia : is blijkbaar ook een dorp in Duitsland. (vrt nieuws, interview met Didi Senf, de Duivel die altijd langs de kant van de weg staat met een enorme fiets tijdens de Ronde van Frankrijk, was in Philadelphia)
3. Paul Bunyan : the giant lumberjack. (Geleerd van de The Simpsons, Homer is hier de reus)
http://en.wikipedia.org/wiki/Paul_Bunyan
Abonneren op:
Posts (Atom)
